Salone del Mobile 2015

Enige tijd geleden ben ik in Milaan geweest, daar wil ik nog even op terugblikken. Tweejaarlijks probeer ik in april naar de meubelbeurs in Milaan te gaan, maar wat hebben meubelen nou met TOP bv te maken? Niets; vandaar dat ik eigenlijk ook niet naar de beurs ga, maar juist een deel van de honderden randevenementen verken. Milaan is gedurende deze week het creatieve middelpunt van de wereld; ontwerpers, kunstenaars, performers uit de gehele wereld geven hier acte de présence.

Wat is er hipper dan foodtrucks, dus zo ook tijdens de design-week in de wijk Zona Santambrogio. We blijven wel in Italië, dus behalve dat de foodtrucks er erg goed uitzien hangt er een heerlijke geur in de wijk. Veel slow cooking maar ook sommeliers in een foodtruck. Mijn foodtruck hoogtepunt was wel een vis-gazpacho met garnalenijs, confetti van groenten en buffelmozzarella door sterrenchef Felice Lo Basso. Net even anders was de aardappelrevolutie: een stel ultieme hipsters uit Nederland die met 1 ton aardappelen de Alpen zijn overgestoken om in Milaan verse friet met mayo en pindasaus te maken. Alleen de setting al; bebaarde kerels die aardappels staan te schillen en te frituren, ondertussen mensen zoethouden met pelpinda’s en iedere 15 minuten het cassettebandje in de gettoblaster moeten omdraaien, people loved it!

Als altijd is onze eigen Eindhovense Design Academy weer goed vertegenwoordigd met een eigen ingerichte locatie, dit keer met het thema EAT SHIT onder supervisie van Marije Vogelzang. Over het algemeen erg interessant hoe diverse invalshoeken en losse elementen je tijdens de tentoonstelling meenemen door het gehele verteringssysteem van de mens. Soms wat provocerend maar wel erg actueel waarbij de discussie geopend wordt hoe we onze ontlasting kunnen hergebruiken, soms zelfs als grondstof voor tastbare producten. De link met werk van Piero Manzoni – Artist’s Shit – bleef tijdens het bezoek steeds in mijn hoofd spelen. Aansprekend waren de bewaarcontainers van Simone van der Boom in de vorm van het orgaan waar de bewaarde ingrediënten goed voor zijn, zoals maag of lever. En om aandacht voor de bio-industrie te vragen was er een houten speelboerderij, compleetmet een zakje mest met zure regen.

Positief verrast ben ik door IKEA met hun 2025 kitchen, waarbij men erg out-of-the-box heeft nagedacht over hoe we onze keuken over een aantal jaren willen gebruiken. Ook hierbij zijn slimmere ideeën geïmplementeerd over opslag, temperaturen, afval en energiestromen maar ook het intuïtieve gebruik van de digitale technologie. Het meest verrassend aan deze concepten vond ik de potentiële haalbaarheid: hoe vernieuwd ook, alle concepten lijken mij vandaag al te realiseren voor een redelijke prijs. Bijvoorbeeld een houten aanrecht waarin onder het hout een inductieplaat is geïntegreerd, door gebruik te maken van geïsoleerde inductiepannen kun je dus op iedere plek van je werkblad koken, maar ook werken omdat het nooit warm zal worden.

Als product designer ben ik vooral benieuwd naar producten in de breedste zin van het woord. Twee jaar geleden zag ik vooral interessante experimenten van diverse grondstoffen voor materialen. Nu is het erg duidelijk dat er een nieuwe lichting ontwerpers is opgestaan met een hernieuwd enthousiasme gericht op stimulering van lokaal en duurzaam. Wat goed aansluit bij de trend van de laatste jaren is dat de kwaliteit en het thuis bereiden van belang is, vernieuwend is dat er daadwerkelijk gebruiksproducten bij ontworpen worden. Zo was er een home vinegar kit te vinden, maar ook lunchboxes en rijst/kruiden bewaardozen.

Goed om te zien dat de trend “kwaliteit en kleinschaligheid” steeds steviger wortelt in onze samenleving.

Jeroen van den Bosch
industrial design engineer