Waar staat de ‘E’ eigenlijk voor?

Je hebt de term onlangs vast wel voorbij horen komen: E-nummers..

Je hebt de term onlangs vast wel voorbij horen komen: E-nummers.. Meestal wordt er naar verwezen in een negatieve context en veel consumenten zien E-nummers dan ook als ‘chemisch’ en ‘ongezond’ en er zijn verhalen dat ze aandoeningen zoals hyperactiviteit en astma veroorzaken. Dit zorgt voor een toenemende vraag naar E-nummervrije producten. Vraag creëert aanbod waardoor producenten op hun beurt E-nummers uit hun producten halen. Maar zo blijft de vraag: waarom worden E-nummers als ongezond gezien?

Om te beginnen zijn E-nummers additieven die binnen de EU zijn goedgekeurd voor gebruik in voedingsmiddelen. Ze worden vaak toegevoegd om de kwaliteit en/of veiligheid te verbeteren als bijvoorbeeld kleurstof, smaakstof of conserveermiddel. Momenteel zijn er al ongeveer 350 additieven geclassificeerd als E-nummer, maar dit is geen eenvoudig proces. Voordat een E-nummer wordt toegekend wordt de stof uitvoerig onderzocht door de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA). Dat de stof niet schadelijk is voor de gezondheid heeft hierbij de hoogste prioriteit. Ook wordt gedefinieerd in welke producten de stof gebruikt mag worden en wat de maximaal te gebruiken hoeveelheid hierbij is. Eenmaal toegekend moeten producenten ook vermelden welke stoffen er in hun voedingsmiddel zitten (met de naam van de stof of het bijbehorende E-nummer) en wat de functie van de stof is. Er zijn dus strenge regels voor het gebruik van E-nummers, maar toch is dit voor veel consumenten niet geruststellend.

Voor veel consumenten ontbreekt het in de voedingsindustrie aan transparantie, waardoor al snel het beeld ontstaat dat producenten achter gesloten deuren hun producten volgooien met chemische middelen.

Waar het op neerkomt, is dat consumenten snel een beeld vormen bij E-nummers, maar niet zien wat het oplevert. Men is gewend geraakt aan voedsel waarvan de veiligheid gewaarborgd is en de kwaliteit en houdbaarheid steeds beter en langer wordt. E-nummers dragen bij aan deze ontwikkelingen. Het weglaten van deze middelen kan voor bepaalde producten juist de productveiligheid aantasten. Daarnaast kan het tot een verhoogd zout- en suikergehalte leiden om de houdbaarheid op een andere manier te verlengen. We kunnen het alleen maar toejuichen dat consumenten geïnteresseerd zijn om te weten wat er in hun voedsel zit en om hun feedback te krijgen, maar de angst die momenteel vooral door online media wordt gecreëerd, is ongegrond. Als industrie is het daarom het beste om duidelijk te communiceren waarom bepaalde additieven worden gebruikt en om negatieve labelclaims te vermijden omdat deze negatieve labelclaims, vooral op zogenaamd “clean label” voedsel de consument alleen nog maar meer verwarren

Samenvattend “waar staat de E voor” : de ‘E’ staat voor Eetbaar.

Sem

Food Technologist